W dniu 2017-05-24 o 19:47, Eneuel Leszek Ciszewski pisze:
<sczygiel@gmail.com> a4e63634-2ca0-4b38-9072-c9614c3f91cb@googlegroups.com
Co to 'nowy soft'?
: Nowe programy do obsługi partycjonowania.
: Bo metoda na podział dysku nie była nigdy jedna i spójna.
IMO podział dysku PeCeta jest niezmienny od dziesięcioleci,
jeśli nie liczyć drobiazgów tego typu:
- DOS niekoniecznie radzi sobie z kilkoma partycjami
podstawowymi na jednym dysku sprzętowym, podczas
gdy wiele innych systemów (w tym Windows od którejś
wersji) radzi sobie.[czasami ;) nawet nieźle]
Może piszesz o DOS-ie 3.30.
Bo nowsze już spokojnie łykały 4 podstawowe, lub 3 podstawowe plus jedna
rozszerzona z wieloma logicznymi.
- Windows nie radzi sobie dobrze z układem innym, niż
partycja podstawowa na początku dysku a rozszerzona
(i nie więcej niż jedna rozszerzona) na końcu.
Radzi sobie, radzi. Tylko ma ograniczenie, gdzie max. może być podstawowa.
Natomiast chyba do chwili obecnej (a przynajmniej do Win7 włącznie)
Windows "nie umie" partycji na pendrivach. A przynajmniej nie ogarnia
ich bez różnych sztuczek.
Przykładowo rozkłady takie:
- PRPP
- RPPP
- RRPP
- PPRR
- PRR
nie są szczęśliwym rozwiązaniem pod Windows,
ale różne wersje Windows różnie to traktują.
- Windwos nadaje litery partycjom (C:, D: itd.)
różnie w różnych wersjach Win. (inaczej literują
WinDosy, nieco inaczej Win takie jak WXP,
a jeszcze inaczej Vista...)
- Bywały różne rozszerzenia ;) MBR, ale raczej
jako ślepe uliczki.
- Obecnie zrezygnowano z MBR oraz podziału na partycje
podstawowe i rozszerzone zawierające ,,dyski logiczne''
na rzecz czegoś, czego nie zbadałem dość dokładnie,
a co nazywane jest w skrócie UEFI (ponoć to po prostu
zawartość wcześniejszej partycji rozszerzonej, nie zaś
partycje podstawowe...
Mylisz Waść pojęcia.
UEFI to taki icni BIOS - niech go gęś kopnie :(
Natomiast dyski są inicjowane w GPT.
Nie znalazłem jeszcze solidnego narzędzia ogarniającego w pełni partycje
GPT.
: Partycjonery microsoftu robiły to zawsze troche dziwnie
IMO tak nie jest.
: i niespójnie z wersji na wersje.
IMO spójność partycjonowania jest wyjątkowo nietypowa dla
(ogólnie niespóojnej filozofii) Windows. Umiejscowienie
tablicy partycji być może nie jest wszędzie takie same,
ale nie ma to dużego znaczenia w codziennym używaniu.
Czasem ma.
Pół biedy, gdy linuksowy fdisk pokazuje, że są "dziury" pomiędzy
partycjami, gdy Winda wg siebie pokroiła dysk prawidłowo.
Gorzej, gdy sektory zaczynają się w połowie klastra.
Partycje mogą różnić się nieco (choćby wielkością klastra,
czy położeniem tablicy partycji itp. informacji) pomiędzy
sobą, ale ogólnie IMO partycjonerów można używać zamiennie
bezproblemowo. Używałem różnych partycjonerów (ale niemal
wyłącznie tylko pod DOSem i Win) i nie miałem z tego powodu
problemów, chyba że sam partycjoner błędnie pracował, lub
choćby nie był dostosowany do danej wersji Windows -- choćby
Nie zawsze. Do pwenego czasu IMO jednym z najlepszych był Ranish
Partition Manager.
Ale później (w czasach XP) okazywało się, że dysk pokrojony Ranishem
potrafi mieć nachodzące na siebie partycje.
sposobu literowania partycji przez Windows. Ponadto sam FAT
Sposoby przydzielania liter są w zasadzie stałe: najpierw partycje
podstawowe ze stałych dysków, później partycje logiczne.
czy NTFS nie jest stale taki sam -- są różne wersjie i FAT, i NTFS.
Nie jest tego dużo.
Jest FAT, ex-FAT i w zasadzie tyle.
NTFS są chyba ze trzy wersje.
Do tego jeszcze FAT (czy NTFS?) z systemu OS/2, w zasadzie chyba nie do
odróżnienia od DOS-owego.
Ale podział PeCetowego dysku twardego na partycje i sam
MBR itp. -- nie ulegają zmianom przez dziesięciolecia.
(...)
Przepraszam, zmęczony jestem, dalej nie chce mi się teraz czytać.
Dodam jeszcze, że linuksy nie muszą mieć partycji.
Można im podać cały, "surowy" dysk jako nośnik, bez "krojenia" na
jakiekolwiek partycje.
--
Pozdrawiam.
Adam
|