"J.F." <jfox_xnospamx@poczta.onet.pl> writes:
> IMO - hashowanie hasla to bylo cos oczywistego w Unixie od ... w 1975
> tez nie wiedzialem co to komputer. wiec nie napisze dokladnie od
> kiedy.
Ale w jakim Uniksie? I kluczowe pytanie, kiedy i jak dostarczonym do
PRL? Jeszcze raz napiszę, były systemy, które tego nie miały. Chociaż
nie wątpię, że ich wersje "domestic" miały szyfrowanie haseł.
W późniejszym okresie pamiętam takie pudełka z naklejkami "USA/Canada
only" (z innym softem przypuszczalnie), więc pewnie kupienie "lepszej"
wersji to nie był wielki problem - ale to zależało.
> I kazdy mogl sobie passwd z haszami hasel przeczytac ... i jakos nikt
> nie uwazal tego za zagrozenie, przynajmniej przez kilkanascie lat ...
No więc gdy ja się z tym zetknąłem w latach 80, to od razu uznałem to za
zagrożenie. Więc nie nikt. Aczkolwiek bardzo mocno wątpię, bym wtedy
wymyślił coś odkrywczego.
Przyznaję że już wtedy miałem lekką dewiację w takim kierunku, pamiętam
że jeden z moich pierwszych programów zerował przestrzeń adresową - jak
się okazało - tylko dostępna dla niego, a nie całej maszyny.
> Jak sobie radzili z blokiem wschodnim ... nie wiem, moze blok
> wschodni wcale nie taki chetny do kupowania komputerow z unixem ...
Pewnie nie, ale jednak kupował. W szczególności niekoniecznie komputery
"dla ludu", ale np. w przemyśle.
> Choc w sumie ... shadow to bylo pewne rozwiazanie problemu - tzn nie
> ma zakazanego szyfrowania, a pewne bezpieczenstwo jest.
Tyle że, jak już ustaliliśmy, shadow to była końcówka lat 80, i później.
> Cos mi podobnego chodzi po glowie, ale chyba nawet nie musial byc to
> DES, tylko ogolnie szyfrowanie z kluczem ponad 40 bitow.
W praktyce sprowadzało się to do DESa. W takim np. PGP był
(praktycznie?) DES i IDEA. 40-bitowa IDEA to by była chyba większa
pomyłka niż 40-bitowy DES.
--
Krzysztof Hałasa
|