Autor: toganicz_at_bilbo.cbmm.lodz.pl
Data: Wed 21 Aug 2002 - 15:06:39 MET DST
Lukasz Kuzma wrote:
> Chcialbym zauwazyc cos co bylo na PWr dosyc mocno wytluszczane na
> zajeciach. I od razu podkreslam iz w zadnym wypadku sie nie czepiam!!! :-)
>
> pH to wcale nie jest logarytm ze stezenia jonow wodorowych, ale logarytm z
> aktywnosci tychze jonow. A ten jednak sie rozni od stezenia, dlatego na
> PWr przyjmowalismy cos co okreslalismy jako pcH, czyli logarytm ze
> stezenia, oczywiscie stezenie dzielilo sie przez stezenie wzorcowe, tak
> aby pozbyc sie jednostek stezenia. Uczulono mnie na to bardzo wiec i we
> mnie to zboczenie zaszczepiono. A wcale to nie ulatwia zycia czasami tylko
> komplikuje proste zadania :-)))
Chyba tak, zwłaszcza że w praktyce gdy mamy do czynienia z czystym
roztworem wodnym w "rozsądnym zakresie temperatur" i stężeniami jonów H+
w zakresie skali pH czyli
od 1 do 10^-14 mol/l aktywność tych jonów jest prawie równa ich
stężeniu a ew. różnice są mniejsze niż zdołałby to wychwycić jakikolwiek
pHmetr. Problemy z aktywnością jonów H+ zaczynają się dopiero wtedy gdy
mamy do czynienia z bardzo lepkim środowiskiem, lub jakimiś bardzo
specyficznymi warunkami jak np: stosowanie kryptandów. Dopiero przy
wyższych stężeniach jonów H+ (pow 1 mola w litrze) warto w zwykłych
warunkach brak do obliczeń aktywności a nie stężenia.
> Ale dalej nie wiemy jak policzyc pH znajac stezenie jonow wodorowych we
> krwi... przypuszczam iz zaden wzor nie istnieje i aby sie odkladnie
> przekonac trzeba wsadzic odpowiednia elektrode i juz. Reszta wynikow
> bedzie (chyba) obarczona jednak bledem.
IMHO chyba nie. Wystarczy zwykły wzór stężeniowy, chyba że we krwi jest coś bardzo szczególnego (jakiś enzym pełniący rolę krypatandu) co radykalnie obniża współczynnik aktywność jonów wodorkowych. Krew nie jest specjalnie lepka i składa się w ponad 95% z wody.
To archiwum zostało wygenerowane przez hypermail 2.1.7 : Thu 08 May 2003 - 14:51:51 MET DST