Wcale nie przypadkiem, dnia Tue, 4 Aug 2020 20:20:32 +0200
doszła do mnie wiadomość <5f29a6f0$0$523$65785112@news.neostrada.pl>
od Atlantis <marekw1986NOSPAM@wp.pl> :
>Swoją przygodę z pecetami zaczynałem już w czasach Windowsa 95,
>automatycznego zarządzania pamięcią i urządzeń "plug and play", wiec nie
>miałem nigdy okazji bliżej poznać DOS-a.
>
>Ostatnio trochę eksperymentuję z komputerami retro 386 i 486, które
>postanowiłem przywrócić do życia. 386 ma 8 MB RAM-u, 486 16 MB. Na
>obydwu zainstalowany DOS 6.22. Z tego co zdążyłem obydwa zachowują się
>bardzo podobnie - po zainstalowaniu paru sterowników, m.in. CD-ROM-u i
>myszy (a w przypadku 486 także sterownika karty dźwiękowej SB16)
>niektóre gry przy próbie uruchomienia zaczynają wywalać komunikat o
>niewystarczającej ilości pamięci. Komunikat ten jeszcze częściej pojawia
>się, jeśli próbuję odpalać programy z poziomu Norton Commandera.
>
>Polecenie mem pokazuje, że na obydwu komputerach jest jeszcze sporo
>wolnej pamięci. Szczególnie na 486 z 16MB nie powinno to stanowić
>problemu. A jednak problem występuje.
>
>Jak przez mgłę pamiętam, że w DOS-ie sprawa pamięci nie była taka
>prosta, bo w grę wchodziły jeszcze różne typu RAM-u. Chyba nawet w tym
>celu można było zmodyfikować config.sys/autoexec.bat w taki sposób, aby
>przy starcie systemu można było wybrać jedną z kilku konfiguracji,
>zwalniając trochę pamięci kosztem np. braku obsługi CD-ROMu, myszy lub
>sieci.
>
>Ktoś pamięta jak to dokładnie wyglądało?
Internety pamiętają, prosty opis(takich opisów jest od groma):
http://pecetmania.pl/msdos/konfig/konfigur.php
Jak to zbyt mało, to memmaker może rozwiązać sprawę:
http://www.easydos.com/memmaker.html
>I tak przy okazji: na ile przenośnym systemem był DOS? Jeśli np.
>zainstaluję go na komputerze z 486DX i przeniosę do 486DX4, ewentualnie
>modyfikując pliki konfiguracyjne z uwzględnieniem innych urządzeń, to
>będzie działał prawidłowo?
Powinien zadziałać(EMM386 wymaga procesora =>x386).
--
Gdyby się wysadziło ich planety, zburzyło miasta,
spaliło księgi, a ich samych wytłukło do nogi,
może udałoby się ocalić naukę miłości bliźniego. SL.
|