Re: Masa w kablach

Użytkownik "Adam 'Adak' Kępiński" <adak@acn.waw.pl> napisał w wiadomości
news:ceb2cm$2ngb$1@mamut1.aster.pl...

[...]
> A powiedz czemu w EIDE jest tyle mas?
> Faktycznie dziala to tylko jako ekran?
[...]
                       ^^^^^

Tylko ? Czy aż :-). Popatrz sobie, jaka jest szybkość transmisji, jaka jest
częstotliwość zegara taktującego. Z punktu widzenia radiotechniki te
wszystkie żyły - szyna danych, przewody pomocnicze itp. powinny być
wykonane jako przewody koncentryczne - współosiowe. To, że tak nie jest
wynika zarówno z chęci maksymalnego uproszczenia konstrukcji, redukcji
kosztów, jak i zachowania wstecznej kompatybilności (ze wcześniejszymi
rozwiązaniami).
Ponieważ systemy transmisji danych oparte o sygnały o częstoliwościach
rzędu kilkudziesięciu MHz są już bardzo czułe na jakość / zmiany parametrów
ośrodka transmisyjnego, dlatego w miarę zwiększania prędkości transmisji
trzeba ten tor przesyłowy coraz lepiej ekranować. W przeciwnym przyzpadku
stopa przekłamań narasta lawinowo, zaś sam tor transmisyjny staje się
niezłą (bo generującą szerokie widmo) zakłócaczką. Pewnym środkiem
zaradczym jest skrócenie długości toru - stąd bierze się ograniczenie
długości taśmy przyłączeniowej. Lepiej wszakże zapobiegać niż leczyć ;-),
dlatego wymyślono podwojenie liczby żył ekranujących. W efekcie nie
uzyskano co prawda toru o parametrach kabla H1000 ;-), ale da się przeżyć.
Jesteśmy obecnie w fazie przejściowej - docelowo te wszystkie tasiemki i
tak wyprą połączenia światłowodowe, o szeregowym modzie pracy. IMHO,
przejście na tryb SATA jest pierwszym krokiem w tym kierunku.
Za kilkanaście lat we wnętrzach jednostek centralnych będzie o wiele
większy porządek, bez tej bzdurnej plątaniny kabli, taśm i przewodzików. Do
tego czasu "rynek musi dojrzeć" ;-)

I to by było na tyle w owej kwestii.

Pozdrawiam - Krzysztof Kucharski
Received on Thu Jul 29 17:10:21 2004