Użytkownik <aptekapiokar@neostrada.pl> napisał w wiadomości
news:1184763269.743105.158640@e16g2000pri.googlegroups.com...
> Na pierwszy rzut oka są to zwykłe skały, które nie wyróżniają się
> czymś szczególnym . posiadają miejscami czarne przebarwienia
> wykazujące silniejszą aktywność (pewnie blenda). nie kwalifikują
> się jako typowe minerały czyli wyrażne skupiska o określonym
> kształcie , składzie i wyglądzie .
Tak myślałem. Może z wyjątkiem tego pierwszego (video) kamienia.
Niemniej mam wrażenie, że na pewno kiedyś wybiorę się do Kowar.
> Zastanawia mnie czy to co wskazuje geiger przy ostatnim
> największym kamieniu nie jest za wysokie i bezpieczne
> - praktycznie wskazuje koniec skali i zapala się lampka alarmu .
Parametry typu "koniec skali", "zapala się lampka", "licznik szaleje"
kompletnie nic nie znaczą. Na przykład w niektórych radiometrach
można dość dowolnie ustawiać próg załączenia alarmu. Na temat
ewentualnych niebezpieczeństw (i to tylko orientacyjnie) możemy
gadać tylko w oparciu o wynik pomiaru. Ja w żadnym z moich
minerałów nie upatruję jakiegokolwiek znaczącego zagrożenia.
Jeżeli przykładowy okaz wali mi po rękach dawką 200 mikroSv/h,
to zakładam, że musiałbym trzymać go non stop 5 godzin w dłoni,
aby przekroczyć parametr tzw, dawki granicznej tj. największej
dawki ponad to, co dostajemy od natury, uznanej za jeszcze
bezpieczną. Określono ją na 1 miliSv/rok = 1000 mikroSv/rok.
Tak blisko i tak długo, to ja się jednak z moimi kamieniami nie
kocham, więc nie czuję się specjalnie zagrożony. :-)
> Tak jak mówisz - pierwsza fascynacja radioaktywnością minęła
> i uważam , że o wiele przyjemniejsze dla oka i zdrowia jest
> zbieranie innych - bezpieczniejszych minerałów.
No nie... Tak, to mnie tu jeszcze nikt nigdy nie skopał... ;-)
Andrzej
Received on Wed Jul 18 16:30:06 2007
To archiwum zostało wygenerowane przez hypermail 2.1.8 : Wed 18 Jul 2007 - 16:32:01 MET DST