Autor: Pawel Pawlowicz KCh (Paw-p_at_OZI.AR.WROC.PL)
Data: Mon 03 Jun 2002 - 12:20:09 MET DST



On 31 May 02, at 14:53, toganicz_at_bilbo.cbmm.lodz.pl wrote:
>
> b) aby mieć odniesienie ilościowe - do próbki lub do mieszaniny
> reakcyjnej dodaje się znaną ilość wzorca - porównując intensywność lub
> integrację sygnału pochodzącego od wzorca z sygnałami od właściwych
> składników mieszaniny można określić np: procentowy ubytek substratów w
> trakcie reakcji, prawdziwe proporcje związków w mieszaninie itd. Tego
> rodzaju wzorce używa się często w różnego rodzaju chromatografiach, np: w
> trakcie badania kinetyki przebiegu reakcji za pomocą chromatografii
> gazowej.
>
> ---------------------
> Tomek "polimerek" Ganicz

Troche pokreciles.
Wzorca wewnetrznego dodaje sie do wszystkich probek i do standardow kalibracyjnych (o kilku roznych, dokladnie znanych stezeniach substancji oznaczanej). Nastepnie kreslimy zaleznosc stezenia analitu od ilorazu integracji piku analitu i integracji piku wzorca w tej konkretnej probce (zapomnialem napisac, ze wzorca we wszystkich probkach jest tyle samo). Po wykonaniu analizy probki o nieznanym stezeniu odczytuje sie pola pod pikiem analitu i wzorca, oblicza iloraz i odczytuje stezenie analitu w badanej probce ze sporzadzonego wykresu kalibracyjnego. Ma to na celu wyelimniowanie bledow aparaturowych.
Troche to zawile wytlumaczylem, w istocie metoda jest prosta i bardzo czesto stosowana.
Pozdrawiam,
Pawel


To archiwum zostało wygenerowane przez hypermail 2.1.7 : Thu 08 May 2003 - 14:51:32 MET DST