Lista chemfan@man.lodz.pl
[Lista archiwów] [Inne Listy]

Re: (Fwd) Usta pełne trucizny

To: "Chemia popularnonaukowa." <chemfan@man.lodz.pl>
Subject: Re: (Fwd) Usta pełne trucizny
From: Marek Schmidt <chmes@chmes.poznan.pl>
Date: Mon, 13 May 2013 10:49:22 +0200
Bardzo mnie ciekawi, co na ten manipulatorski mail powiedzą chemicy
zajmujący się zawodowo różnymi trującymi substancjami, w tym - być może -
także rtęcią...


Marek Schmidt
CHMES, ul. Obornicka 225a, 60-650 Poznań
tel.kom. +48 605 165 844
tel./fax +48 61 822 61 51
chmes@chmes.poznan.pl
www.chmes.pl

www.cafeblue.pl


W dniu 12 maja 2013 21:34 użytkownik ll <listowner.listy@gmail.com> napisał:

> ------- Forwarded message follows -------
> Date sent:    Fri, 10 May 2013 04:20:01 +0200
> From:    Newsletter Poczta Zdrowia <newsletter@pocztazdrowia.pl>
> Subject:    Usta pełne trucizny
>
>
> ***Usta pełne trucizny***
>
> W Japonii nie stosuje się amalgamatów stomatologicznych z rtęcią już od
> trzydziestu lat.
>
> W Rosji zakazano ich stosowania w 1985 r., kiedy podczas setek badań
> wykazano
> niebezpieczeństwo związane ze stosowaniem takich plomb.
>
> W Norwegii zakaz stosowania rtęci obejmuje wszelkie jej zastosowania, a
> wypełnianie ubytków amalgamatem jest zabronione.
>
> W Szwecji nie używa się amalgamatów od 1999 roku.
>
> W Niemczech nie uczy się już dentystów, w jaki sposób wypełniać ubytki
> amalgamatami stomatologicznymi.
>
> W Kalifornii w tych gabinetach, w których stosuje się amalgamaty, należy
> wywiesić w widocznym miejscu ostrzeżenie o następującej treści:
>
> W tym gabinecie stosuje się plomby z amalgamatu. Amalgamat zawiera rtęć.
> Pacjenci, u których zastosowano tego rodzaju plomby są narażeni na kontakt
> z
> toksyczną substancją chemiczną. Stan Kalifornia informuje, że rtęć może
> powodować wady wrodzone oraz zaburzenia płodności.
>
> A w Polsce...
>
> W Polsce, tak jak i we Francji, nadal plombuje się amalgamatem zęby
> milionom
> nieświadomych zagrożenia osób.
>
>
> ***Chociaż słowo "plomba" pochodzi od łacińskiego "plumbum"
> (ołów), to plomby wcale nie zawierają tego pierwiastka. Jest w nich
> rtęć!***
>
> Podczas wypełniania ubytków dentysta wcale nie stosuje ołowiu, tylko
> mieszankę sproszkowanego srebra, miedzi i cyny ze sporą ilością rtęci.
>
> Rtęć, która w temperaturze pokojowej ma postać płynną, spaja ze sobą te
> metale, tworząc amalgamat. Gotowa substancja ma postać półpłynną, która
> pozwala na łatwe kształtowanie.
>
> Amalgamat twardnieje po wypełnieniu nim ubytku. Ta faza nazywa się
> krystalizacją. Po stwardnieniu amalgamatu można już gryźć pokarmy. Rtęć,
> która na początku stanowi 50% amalgamatu, zmniejsza swoją objętość o 5 do
> 10%. Jest to związane z jej "lotnością", która powoduje powstawanie
> oparów metalu w temperaturze pokojowej. Pary te powstają po umieszczeniu
> amalgamatu w jamie ustnej.
>
> Pod koniec dnia będziesz już mógł cieszyć się jedzeniem jabłek czy
> karmelków, pić gorącą kawę i mrożoną herbatę i nie czuć bólu w okolicy
> ubytku.
>
> Odczuwasz więc ogromną ulgę.
>
> Nie czujesz jednak, że umieszczony w Twoich ustach amalgamat ciągle
> wydziela
> pary rtęci, które wchłaniane są przez błony śluzowe, skąd przedostają
> się do płuc, a następnie aż 80% z nich przenika do krwiobiegu. Ponadto
> żucie pokarmów powoduje szybsze uwalnianie rtęci z amalgamatu.
>
> W zakrojonym na szeroką skalę niemieckim badaniu przeprowadzonym w 1997 r.
> wykazano, że rtęć uwalnia się z plomb.
>
> Naukowcy z niemieckiego uniwersytetu w Tübingen zbadali ślinę 18 000
> uczestników, którzy mieli średnio po dziewięć plomb amalgamatowych.
> 77-stronicowy raport z wyników badania informuje, że po okołu dziesięciu
> minutach żucia gumy, ślina zawiera średnio aż 47 mg rtęci na litr. Norma
> ustanowiona przez Światową Organizację Zdrowia (WHO) dla wody pitnej to 1
> mg
> rtęci na litr. Oznacza to, że osoby z plombami amalgamatowymi przyjmują
> podczas każdego posiłku 47 razy więcej rtęci niż stanowi dopuszczalna
> norma.
>
> W pozostałym czasie, czyli kiedy uczestnicy badania nie przeżuwali,
> zawartość rtęci w ślinie wynosiła 27 mg na litr, co nadal jest bardzo
> wysoką wartością (przekroczenie normy: 27-krotne)(1).
>
> Zęby plombowane amalgamatem wchłaniają metale ciężkie i szarzeją. Nawet po
> wyjęciu amalgamatu, ząb nadal zatruwa organizm.
>
>
> ***Czy władze znają najnowsze wyniki badań?***
>
> Oczywiście.
>
> AFSSAPS (Agence Nationale de Sécurité du Médicament - francuska Krajowa
> Agencja ds. Bezpieczeństwa Leków) opublikowała w 2005 r. alarmujący raport
> dotyczący rtęci znajdującej się w amalgamatach stomatologicznych.
>
> W raporcie tym opisano sposoby uwalniania rtęci do organizmu: "przez
> rozpuszczanie, (...) i ścieranie (...) pary rtęci obecne w jamie ustnej są
> wdychane lub połykane, przedostając się do płuc lub układu pokarmowego".
>
> "Żucie pokarmów przyspiesza uwalnianie rtęci. Dwa badania przeprowadzone w
> 1996 r. wykazały, że regularne żucie gumy (...) powoduje wzrost stężenia
> rtęci w moczu oraz osoczu".
>
> "Pary rtęci są niezwykle szybko wchłaniane przez płuca. Część z nich
> (...) przedostaje się również do krwiobiegu".
>
> Podkreślono również, że "lipofilowość" (tendencja do łączenia się z
> tłuszczami) rtęci sprawia, że jest ona "transportowana" i "zatrzymywana
> w mózgu" (który składa się głównie z tłuszczów). "Jony rtęci (...)
> są więc przechwytywane i kumulują się w lizosomach. Wyjaśnia to, dlaczego
> rtęć jest tak toksyczna dla mózgu i dlaczego jej połowiczny czas rozpadu w
> tym narządzie jest tak długi. Rtęć może także częściowo przenikać przez
> łożysko"(2).
>
> Mimo tych wszystkich informacji, agencja AFSSAPS nie robi nic, chociaż
> ciągle
> dostarczane są nowe wyniki badań.
>
> ***Plaga nowotworów wśród dentystów***
>
> Dentyści oraz osoby pracujące jako pomoce dentystyczne codziennie wdychają
> pary rtęci. Zachorowalność na nowotwory mózgu w tej grupie zawodowej jest
> dwu- lub trzykrotnie większa od średniej (cztery razy większa w przypadku
> glejaka wielopostaciowego, jednego z nowotworów układu nerwowego)(3).
>
> Od dawna też wiadomo, że "depresja i samobójstwa wśród dentystów są o
> 60% częstsze niż w innych grupach zawodowych"(4).
>
> W 1989 r. Nylander, szwedzki naukowiec znany z osiągnięć w tej dziedzinie,
> wraz ze swoimi współpracownikami  dokonali autopsji byłych dentystów i ich
> personelu; stężenie rtęci w ich przysadkach mózgowych było 35 razy wyższe
> niż w grupie kontrolnej osób, które nie miały styczności z amalgamatami.
> Warto dodać, że badano zwłoki osób, które nie wykonywały zawodu od kilku
> czy kilkunastu lat.
>
> Podczas badania przeprowadzonego w 1990 r. przez dr. Vimy i
> współpracowników
> umieszczano plomby amalgamatowe w zębach ciężarnych owiec w celu oceny
> wpływu rtęci na matki i jagnięta.
>
> Przeprowadzone w ramach badania autopsje wykazały ogromne skażenie matek i
> ich młodych: w ciągu od 20 do 40 dni po zaplombowaniu zębów w nerkach matek
> wykryto aż 9000 mg rtęci na kilogram. Znaczne stężenie odnotowano także w
> sercu, mięśniach, śliniankach, dziąsłach i żołądku. Również łożysko
> uległo skażeniu: wykryto w nim aż 300 mg/kg rtęci! To bardzo dużo. Mleko
> matek zawierało około 60 mg na litr. Wątroba, nerki i mózg (przysadka)
> płodów były skażone w największym stopniu - około 100 mg/kg. Warto
> zwrócić uwagę na to, że dane te uzyskano po umieszczeniu amalgamatów
> głęboko w zębie, aby zminimalizować ryzyko ich zniszczenia przez ponowne
> przeżuwanie pokarmu, jak ma to miejsce u przeżuwaczy(5).
>
>
> ***Jakie działanie ma rtęć?***
>
> Toksyczne właściwości rtęci znane są od czasów starożytnych. Rtęć to
> trucizna, która jest inhibitorem enzymów odpowiadających za przemianę
> materii na poziomie komórkowym.
>
> Powoduje ona zaburzenia pracy wszystkich narządów oraz układu hormonalnego,
> nerwowego, odpornościowego i trawiennego. Rtęć wpływa negatywnie na pracę
> układu odpornościowego, powodując zwiększoną podatność na infekcje i
> nowotwory. Rozpad komórek przyspiesza starzenie się organizmu oraz
> powstawanie poważnych chorób neurodegeneracyjnych.
>
> Według Franza-Xaviera Reichla, autora Kieszonkowego atlasu medycyny
> środowiskowej, zatrucie rtęcią uwolnioną z amalgamatów objawia się bólem
> mięśni i stawów, bólami brzucha, wzmożonym poceniem się, bólami głowy,
> nadwagą, problemami z oddychaniem, kaszlem, zawrotami głowy, nudnościami,
> zaburzeniami wzroku i słuchu, wypadaniem włosów, depresją, zmęczeniem,
> nerwowością, stanami lękowymi, problemami z trawieniem oraz zaburzeniami
> funkcji kognitywnych"(6).
>
> Rtęć odpowiada też za zwiększoną liczbę przypadków chorób "nowych"
> (ang. emerging diseases), czyli takich, na które zachorowanie zwiększa się
> od
> 1980 roku: fibromialgii, zespołu przewlekłego zmęczenia, alergii, depresji,
> zespołu przewlekłej hiperwentylacji, zaburzeń układu nerwowego i
> mięśniowego, przewlekłych infekcji, nawracających grzybic, problemów
> metabolicznych, ADHD, migren i przewlekłego bólu.
>
> Z zatruciem rtęcią mogą być także powiązane takie choroby jak choroba
> Parkinsona, stwardnienie rozsiane, autyzm oraz choroby nowotworowe.
>
> Konsekwencje zatrucia rtęcią są szczególnie poważne w przypadku tych 20%
> osób, które nie potrafią eliminować metali ciężkich z organizmu. U osób
> takich następuje nagromadzenie rtęci w tkankach, które prowadzi do zatrucia
> organizmu.
>
> Dr Mutter podkreśla, że "problem z zatruciem rtęcią polega na tym, że
> może ono przebiegać bezobjawowo nawet przez 15 lat lub więcej (...).
> Niewielki ilości rtęci mogą przedostawać się do organizmu na przestrzeni
> wielu lat i kumulować się w organizmie - stąd też osoby, które mają w
> zębach plomby amalgamatowe narażone są na nieustające skażenie
> rtęcią"(7).
>
> Na szczęście wiemy już, w jaki sposób można odtruć organizm:
>
> ***Co trzeba jak najszybciej zrobić?***
>
> Odtruwanie organizmu z rtęci przebiega w trzech etapach:
>
>     1. suplementacja: zniwelowanie toksycznego efektu trucizny,
> stymulowanie
> eliminacji rtęci z organizmu oraz, jeśli to możliwe, próba przywrócenia
> prawidłowej pracy komórek i metabolizmu,
>     2. chelatacja: pomaga w wyeliminowaniu toksyn,
>     3. zabiegi dentystyczne: oczyszczenie jamy ustnej oraz dożylna
> chelatacja.
>
> Uwaga: każdy z tych etapów musi zostać przeprowadzony z największą
> ostrożnością. Nie wolno podejmować dowolnych działań. Zabiegi dentystyczne
> muszą być przeprowadzone niezwykle ostrożnie: częstym błędem jest usuwanie
> plomb amalgamatowych bez należytej ostrożności.
>
> Przeprowadzenie tego zabiegu w niewłaściwy sposób może doprowadzić do
> zwiększenia zatrucia rtęcią, ponieważ usuwanie amalgamatów, nawet starych,
> powoduje uwalnianie znacznych ilości rtęci, co może doprowadzić do trwałego
> i nieodwracalnego skażenia organizmu.
>
> Jeżeli uważasz, że Ty lub ktoś z Twoich bliskich może mieć objawy zatrucia
> metalami ciężkimi, a znasz język francuski, przeczytaj książkę Françoise
> Cambayrac Vérités sur les Maladies Emergentes.
>
> Podczas lektury tej książki poruszyły mnie historie osób, które cierpiały
> z powodu zatrucia rtęcią i którym udało się uwolnić od skażenia; ludzie
> ci przeszli prawdziwą gehennę, napotykając na brak zrozumienia i pogardę ze
> strony pracowników służby zdrowia.
>
> Wygląda na to, że problem ten dotyka różnorodnych osób: młodych, aktywnych
> zawodowo, dzieci, kobiet w ciąży, sportowców czy osoby starsze.
>
> Z pewnością nie tylko mnie zafascynowała lektura tej książki; znane osoby
> ze świata medycyny również zainteresowały się tą pozycją. Myślę tutaj
> przede wszystkim o profesorze Sami Sandhausie, doktorze medycyny i
> stomatologii, związanym z sorbońskim Uniwersytetem Piotra i Marii Curie.
>
> Nie mogę się oprzeć, aby nie zacytować jego słów:
>
> "Będąc lekarzem i stomatologiem (specjalistą chorób jamy ustnej, przyp.
> red.), widziałem tragiczne skutki leczenia za pomocą technik, z którymi
> walczę już od ponad 40 lat. (...) Nie należy poddawać w wątpliwość
> założeń (Françoise Cambayrac), ponieważ są one poparte ponad 140.
> artykułami opublikowanymi w recenzowanych czasopismach medycznych. (...)
>
> Wszystkie osoby cierpiące na fibromialgię, zespół przewlekłego zmęczenia,
> depresję spowodowaną alergiami, cukrzycę, choroby neurodegeneracyjne lub
> stwardnienie rozsiane, które nie wiedzą, jak się leczyć, aby ich zdrowie
> nie
> pogarszało się z dnia na dzień, muszą koniecznie przeczytać tę książkę!
> Z pewnością rozpoznają swoje objawy i dowiedzą się, skąd wzięły się ich
> choroby. Autorka włożyła sporo energii w przedstawienie wielu praktycznych
> porad, przynosząc chorym nadzieję na wyzdrowienie.
>
> Zebrane informacje z pewnością przyniosą czytelnikom pocieszenie, wsparcie
> i
> zachętę; takiej kopalni wiedzy nie znajdą oni nigdzie indziej".
>
> Zdrowia życzę!
> Jean-Marc Dupuis
>
>
> Źródła:
> (1) Krauss (Dr P.), Deyhle (M.), Clédon (Ph.) et al, Universität Tübingen,
> Institut für organische Chemie, <<Fiel study on mercury content of the
> saliva>>
> (étude de Tübingen), Toxicological and Environmental Chemistry, 1997, vol.
> 63, n°1-4, p. 29-46.
> (2) AFSSAPS, <<Le mercure des amalgames dentaires: Actualisation des
> connaissances>>, octobre 2005, téléchargeable sur le site de l'AFSSAPS.
> (3) Nylander (M.), Friberg (L.) et al., <<Mercury accumulation in tissues
> from
> dental staff and controls in relation to exposure>>, Swedish Dental
> Journal,
> 1989, vol.13, n°6, p. 235-243.
> (4) B. Chales de Beaulieu, << Les obturations en amalgames et leurs
> conséquences sur l'organisme >>, Paris, Aquarius, 1984.
> (5) Vimy (M.J.), Takahashi (Y.), Lorscheider (F.L.), Department of
> Medicine,
> Faculty of Medicine, University of Calgary, Alberta, Canada,
> <<Maternal-fetal
> distribution of mercury (203Hg) released from dental amalgam fillings>>,
> American Journal of Physiology, 1990, vol. 258. n°4, p. R939-945.
> (6) Paris, Maloine, 2002.
> (7) Dr J. Mutter, L'amalgame dentaire, un risque pour l'humanité: Eliminer
> correctement les intoxications au mercure, Vevey (Suisse), éd. Alternatif,
> 3e
> édition retravaillée, 2002.
>
>
> ------- End of forwarded message -------
>

<Pop. w Wątku] Aktualny Wątek [Nast. w Wątku>