Re: Zamachy w londynie

To jest dokładny przepis

Odczynniki

  a.. Aceton (CH3)2CO

  b.. Nadtlenek wodoru H2O2

  c.. Kwas siarkowy H2SO4 lub solny HCl

  d.. Wodorowęglan sodu NaHCO3

  e.. Woda destylowana

  f.. Sól kuchenna (chlorek sodu) NaCl
Skąd to wziąć?
     Aceton dostaniemy w sklepie budowlanym lub z farbami, oraz oczywiście w
chemicznym. Nadtlenek wodoru dostaniemy pod nazwą perhydrol - jest to jego
30% roztwór w wodzie. Można go zakupić w sklepach chemicznych, budowlanych
(Castorama, OBI). Można też użyć zwykłej 3% wody utlenionej z apteki, lecz
trzeba pomnożyć potrzebną ilość przez 10. Kwas sierkowy dostaniem w
chemiczym lub jako elektrolit na stacji benzynowej. Wodorowęglan sodu
dostaniemy w sklepach spożywczych jako sodę lub sodę oczyszczoną. Wodę
destylowaną dostaniemy na stacji benzynowej lub w sklepie chemicznym.

Sprzęt

  a.. Dwie zlewki 250 ml

  b.. Bagietka

  c.. Termometr

  d.. Papierki lakmusowe

  e.. Lejek

  f.. Sączki

  g.. Cylinder miarowy

  h.. Strzykawka 10ml

  i.. Kubeczek po filmie

  j.. Lód z zamrażarki

  k.. Miska lub garnek

  l.. Lodówka
     Zaczynając syntezę odmierzamy w cylindrze miarowym (nie musi być bardzo
dokładnie) 100 ml acetonu i 80 ml perhydrolu. Obie ciecze wlewamy do zlewki
250 ml i mieszamy. Temperatura cieczy w zlewce podwyższa się, wstawiamy ją
do lodówki do schłodzenia. W tym czasie przygotowujemy lód, naczynie na
łaźnię chłodzącą i sól. Następnie przygotowujemy rozcieńczony kwas siarkowy
z 12 ml stężonego kwasu siarkowego i 24 ml wody w jakiejś małej zlewce.
Jeśli używamy elekrolitu to bierzemy go po prostu 36 ml. Jeśli mamy stężony
kwas solny to rozcieńczamy go równą objętością wody. Wyjmujemy zlewkę z
lodówki i umieszczamy na łaźni chłodzącej. Gdy temperatura opadnie poniżej
5°C do strzykawki / wkraplacza nabieramy kilka ml przygotowanego wcześniej
roztworu kwasu. Kwas wkraplamy do słoika po kropli sprawdzając temperaturę i
mieszając termometrem. Dodawanie kwasu zajmuje około 15 minut. Po dodaniu
kwasu pozwalamy temperaturze opaść do 0°C. Wstawiamy zlewkę do lodówki na 24
do 48 godzin, aby przyśpieszyć reakcję można ją tam wstawić na mieszadle
magnetycznym. Po tym czasie na dnie zgromadzi się duża ilość białego osadu.
Otrzymane CTAP sączymy, odkwaszamy kilkuprocentowym roztworem sody
oczyszczonej aż do odczynu obojętnego, przemywamy wielokrotnie wodą
destylowaną i suszymy na bibule lub czystej gazecie. W ten sposób
przygotowujemy 60 g CTAP w minimalnym stopniu zanieczyszczony wrażliwym
DCAP. Dzielimy go na porcje po maksimum 5 g i przechowujemy go pod wodą w
oddzielnych w kubeczkach po filmie. W żadnym wypadku nie trzymamy wszystkich
kubeczków w jednym miejscu, w pobliżu łatwopalnych przedmiotów a w
szczególności innych substancji wybuchowych.

Bezpieczeństwo
     CTAP jest skrajnie wrażliwy na w zasadzie wszystko. Przed jakiwikolwiek
operacjami z nim trzeba dotknąć niemalowanej części kaloryfera lub bolca w
gniazdku elektrycznym (aby się "uziemić"). Nie wolno go suszyć na słońcu.
Najlepszym zaś sposobem gwarantującym bezpieczeństwo jest nie
przeprowadzanie syntezy tego związku. Znacznie lepszym MWI jest np. TetrAP
który przygotowuje się w zasadzie z tych samych odczynników (plus chlorek
cyny). Jego przygotowanie.

----------------------------------------------------------------------
Na randke, na randke, na randke... >>> http://link.interia.pl/f189c
Received on Tue Jul 19 01:20:30 2005