O tej liście Wg daty Wg wątków Wg tematów Wg autorów Wg załączników

Autor: Tomasz Plucinski (tomek_at_chemik.chem.univ.gda.pl)
Data: Thu 09 Sep 1999 - 11:43:06 MET DST

No, to po wakacjach cos sie w Chemfanie ozywilo... Po przemysleniu jeszcze kila ciekawostek, bo okazuje sie, ze reakcje w fazie gazowej sa (przynajmniej dla mnie) malo znane.

        We wszystkich podrecznikach opisuje sie otrzymywanie wodoru przez przepuszczanie strumienia przegrzanej pary wodnej przez warstwe opilkow zelaznych prazonych w rurce. Moze to i dzielenie wlosa na czworo, ale sa mozliwe teoretycznie dwa schematy: albo reakcja bezposrednia, o tyle mniej prawdopodobna, ze zelazo nie jest az tak znowu bardzo typowym metalem. Albo tez jest to usuwanie zelazem tlenu obecnego w mieszaninie rownowagowej: woda-tlen+wodor. Duza entalpia syntezy wody sugeruje,ze do cofniecia rownowagi w znaczacy sposob potrzebna jest bardzo wysoka temperatura. Poza tym trudno operowac entalpia dla temperatury pokojowej w temperaturze czerwonego zaru! Tak wiec trudno ta dwoistosc rozstrzygnac na papierze.

        Sytuacja dla ew. reakcji suchego siarkowodoru z metalami jest wyrazniejsza. Durrant&Durrant w: Zarysie wspolczesnej (1965!) chemii nieorganicznej, pisze; 

	"reakcja syntezy siarkowodoru H2 + S (podwojna strzalka) H2S jest
	reakcja odwracalna. Obecnosc platyny przyspiesza rozklad termiczny
	gazowego siarkowodoru. Cyna i olow podczas ogrzewania reaguja z
	siarkowodorem tworzac siarczki".

Tak wiec ew. chemizm: cofnieta rownowaga z powstawaniem siarki i wtorna jej reakcja ze srebrem, jest zupelnie realna. Wodor pochodzilby wiec z dysocjacji termicznej siarkowodoru. Ten wywod nie ma na celu udowodnienie Anicie: "a jednak moje na wierzchu". Suchy siarkowodor rzeczywiscie reaguje ze srebrem i rzeczywiscie o tej reakcji na sucho nie wiedzialem.

        Zmierzam do tego, ze przyczyny zachodzenia niektorych procesow sa rzeczywiscie zagadkowe. Chodzi o BHP-owska zasade: acetylen nie moze miec kontaktu z miedziana armatura! W pierwszej chwili myslalem, ze to typowe nieporozumienie: ktos uslyszal o wybuchowosci acetylenku miedzi, pomylil metaliczna miedz ze ZWIAZKAMI jonowymi miedzi i stad rwetes. Ale podobno rzeczywiscie moze metaliczna miedz reagowac z gazowym acetylenem! Zadziwiajace, bo kwasowosc wodorow w acetylenie jest "ogromna", ale tylko w porownaniu z weglowodorami nasyconymi. Ten drugi mechanizm (najpierw rozklad, potem wtorna reakcja) tu nie wchodzi w rachube...

        NIE dziwia sie dwa rodzaje ludzi: tacy, ktorzy wiedza juz wszystko i tacy, ktorzy nie zdaja sobie sprawy z tego, jak ogromna jest ich niewiedza. Dla mnie taka dziwna reakcja byla wlasnie reakcja metalicznego srebra ze stezonym wodnym roztworem HJ - z wytwarzaniem wodoru. Oraz druga: reakcja roztworu formaldehydu z woda utleniona z dodatkiem NaOH: wydzielaja sie gwaltownie wielkie ilosci gazu. Jest to WODOR (!). Kiedys poswiecilem troche czasu na doswiadczalny opis tego fenomenu. A wreszcie: kto z nas mogl spokojnie przyjac oscylacje Bielousowa lub fale reaktywnosci chemicznej?

        tomasz plucinski 

> On Wed, 8 Sep 1999, Anita Weber [Wb] wrote:

> > Dla ciekawosci chcialabym wtracic male co nieco. Otoz bez dostepu tlenu
> > i wody, srebro z siarkowodorem moze reagowac. (---)
> > Reakcja taka zachodzi w temperaturze 600 stopni
> > Celsjusza i powstaje wtedy wodor, ktorego obecnosc stwierdzilam
> > osobiscie na spektrometrze mas.
> > Pozdrawiam Anita
O tej liście Wg daty Wg wątków Wg tematów Wg autorów Wg załączników

To archiwum zostało wygenerowane przez hypermail 2.1.7 : Thu 08 May 2003 - 14:47:40 MET DST