> Tak. W tym przypadku jestem pewien. Sposób z nadtlenkiem wodoru jest bardzo
> dobry. Osobiscie przy wytwarzaniu swoich prototypowych ukladów
> elektronicznych tez nie kozystam z chloku zelaza tylko wlasnie z nadtlenku
> wodoru tyle ze nadtlenek wodoru jest tylko skladnikiem tej kapieli
> (trawiacej), samym nadtlenkiem wodoru Uzyskasz co najwyzej zaciemnienie
> powierzchni na skutek tworzenia tlenków. Potencjaly co prawda nie róznia sie
A nie lepiej zamiast "filozofowania" napisac sobie, jak na chemika przystalo,
reakcje znana juz chyba z podstawowki:
Cu + H2O2 + 2 H+ = Cu2+ + 2 H2O
Cu + H2O2 + H2SO4 = CuSO4 + 2 H2O
Jak widac kwas jest potrzebny.
> O tej metodzie nie slyszalem, ale przyznaje ze da sie sensownie ja
> wytlumaczyc, jak i jej zastosowanie. Ja nie jestem zlotnikiem. Zas w kwestii
Metoda galwaniczna jest lepsza, gdyz srebro z siarczku ponownie staje sie
metalicznym srebrem, czyli teoretycznie nie ma strat, natomiast w przypadku
innych metod nieco srebra zawsze stracimy przy zwyklym chemicznym czyszczeniu,
oczywiscie sa to pomijalne ilosci, ale skoro jest wybor... :)
> stali ... jesli uzyta byla stal nierdzewna to jest duze prawdopodobienstwo
> ze zniesie ona taka kuracje. W technologii produkcji kwasu siarkowego
> reaktory jak i zbiorniki wykonuje sie ze stali kwasoodpornej bedacej
> niewielka modyfikacja nierdzewki. Inna sprawa ze 10% H2SO4 przestaje byc
> utleniaczem. Hmmmm ... trzeba by bylo doczytac i pomyslec.
Wystarczy wrzucic gwozdzie do rozcienczonego kwasu siarkowego, zeby sie
przekonac, ze sie roztwarzaja, szczegolnie szybko na goraco.
Tylko stezony kwas siarkowy pasywuje zelazo (stal weglowa).
Stad tez niebezpieczne jest, jesli ktos nie zamknie na dlugi czas pokrywy od
stalowego zbiornika ze stezonym kwasem siarkowym, kwas sie rozcienczy i moze
byc problem...
ak
Received on Mon Jul 11 13:50:57 2005
To archiwum zostało wygenerowane przez hypermail 2.1.8 : Mon 11 Jul 2005 - 14:12:01 MET DST